یا نور

...


سلام بر همگی


هر کدوم از ما آدمها رو خدا یه جور امتحان میکنه...

اسامی امتحاناتمونم، مواد و منابعشونم با هم فرق داره

...

با تمام سختی و تلخی هاش، ناچاری که سر آزمون بشینی و مدام محک بخوری و درجه ات بالاتر بره

بالاخره بهشت رضوان الهی رو به بها میدن دیگه...

همیشه از خدا شاکر و ممنون بودم که عمر دنیا کوتاهه...زودی تموم میشه

بالاخره به سر میرسه

اما...

انقدر بزرگ نیستم که بگم: تو امتحاناتش بی تابی نمیکنم و همین کوتاهیه دنیا منو راضی نمیکنه و شیطان دشمن آشکارمه

یا به قول دوستمون عارفه زهرای عزیز، دشمن زندگیمونه...

...

مثلا امتحان این روزهام:

بیماریه عجیبی که مشخص نیست به یکباره از کجا دوییده تو خونم...

التهاب دیده شده تو آزمایش خونم!

گوشهام صدا میده!

و یه دکتر تونست تشخیص بده البته نصفه و نیمه و گفت: احتمالا رماتیسم مفاصل!

...

هرچی لولا توو بدنم هست درد میکنه

انگار بند بندش میخواد از هم جدا بشه

نمیدونم آخر و عاقبتم چی میشه

امروز دوماه شد که عروس شدم

اما من از خدا راضی ام

به هرچی که ازش خواستم توو زندگیم رسیدم

راه نرفته ای ندارم

اما میدونم من بننده خوبی براش نیستم

....

دلم میخواد از همگی بخوام که بیایید و برای خدا بنده های بهتری باشیم

بیایید خوشحالش کنیم...

...

سر در ورودیه آزمون من:

رماتیسم!


یا من اسمه دواء و ذکره شِفاء


...


التماس دعا...